Music Philosophy Art Math Chess Programming and much more ...
Oprócz standardowych metod leczenia, trwają intensywne badania nad nowymi i alternatywnymi podejściami do leczenia schizofrenii. Choć nie są one jeszcze częścią standardowej opieki, mogą stanowić uzupełnienie lub przyszłe terapie:
Odkrycia dotyczące powiązań między układem odpornościowym a schizofrenią (np. podwyższone markery zapalne u pacjentów) doprowadziły do badań mających na celu redukcję stanu zapalnego w mózgu. Na przykład, lek biologiczny rituksymab—stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego—jest testowany w Szwecji u pacjentów opornych na leczenie. Celem jest osłabienie komponentów autoimmunologicznych poprzez działanie na komórki B. Wstępne wyniki sugerują, że zapalenie mózgu może przyczyniać się do rozwoju zaburzenia. Inne przykłady to leki hamujące cytokiny oraz minocyklina (antybiotyk o działaniu przeciwzapalnym), która wykazała obiecujące rezultaty w łagodzeniu objawów negatywnych poprzez redukcję aktywności mikrogleju i ochronę synaps.
W przypadku ciężkiej schizofrenii z objawami takimi jak katatonia czy głęboka depresja, czasami stosuje się terapię elektrowstrząsową (ECT). Choć skuteczna w leczeniu katatonii i depresji, jej rola w leczeniu podstawowych objawów schizofrenii jest ograniczona. Nowsze techniki, takie jak powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (rTMS), wykazały pewien efekt w redukcji halucynacji słuchowych, szczególnie gdy stosowane są na lewym płacie skroniowym. Przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS) również jest oceniana. Techniki neuromodulacji są nadal eksperymentalne, ale oferują nadzieję jako nieinwazyjne narzędzia dla objawów opornych na leczenie.
Zdrowe zmiany stylu życia mogą pozytywnie wpłynąć na wyniki leczenia. Regularna aktywność fizyczna poprawia funkcje poznawcze i ogólne samopoczucie. Pomaga również w łagodzeniu skutków ubocznych leków, takich jak zespół metaboliczny. Suplementy diety—takie jak kwasy tłuszczowe omega-3—mogą zmniejszyć ryzyko psychozy u osób z wysokim ryzykiem, choć dowody są nadal ograniczone. Wysokie dawki witamin z grupy B (kwas foliowy, B6, B12) wykazały niewielką poprawę objawów w małych badaniach, szczególnie w przypadku niedoborów. Naturalne środki i suplementy ziołowe (np. żeń-szeń, glicyna) były testowane, ale żaden z nich nie ma silnego wsparcia dla rutynowego stosowania.
W latach 60. i 70. ruch antypsychiatryczny proponował leczenie psychozy w środowiskach opartych na wspólnocie, bez przymusu. Kingsley Hall R.D. Lainga w Londynie to historyczny przykład, gdzie pacjenci żyli wspólnie z minimalnym stosowaniem leków. Wyniki były mieszane, ale te idee wpłynęły na dzisiejszy nacisk na prawa pacjentów i autonomię. Współczesną wariacją jest fiński model „Otwartego Dialogu”, który kładzie nacisk na natychmiastową interwencję domową i leczenie dialogiczne z udziałem pacjenta, rodziny i klinicystów. To podejście wykazało obiecujące wyniki i rozprzestrzenia się na arenie międzynarodowej.
Terapia sztuką, muzykoterapia i dramaterapia są stosowane w celu poprawy ekspresji siebie i przetwarzania emocjonalnego. Dowody naukowe są ograniczone, ale pacjenci często uznają te aktywności za znaczące i uspokajające. Mindfulness i joga mogą również pomóc w zarządzaniu stresem i zwiększeniu świadomości chwili obecnej, choć mindfulness musi być stosowane ostrożnie, ponieważ skupienie się na wnętrzu może czasami nasilać doświadczenia psychotyczne.